Eksploratorzy

Fotki z zamglonego grudnia



















I trochę parku

_________________
"Niebo do wynajęcia (...) lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest..."
Robert Kasprzycki

Jesiennie

_________________
"Niebo do wynajęcia (...) lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest..."
Robert Kasprzycki

1 listopada

_________________
"Niebo do wynajęcia (...) lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest..."
Robert Kasprzycki

I wiosna nam nastała piękna w tym miejscu

_________________
"Niebo do wynajęcia (...) lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest..."
Robert Kasprzycki

Witam wszystkich!
Cmentarz Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich jest dobrym przykładem na to, jak w ZSRR i w Polsce podchodzono do sprawy pochówków krasnoarmiejców i jaka była filozofia budowy ich cmentarzy …
Cmentarz (wraz z zielenią) zajmuje powierzchnię 19,2 ha, z tego tylko 25% obejmują mogiły i drogi oraz elementy architektury. Spoczywa tu 21 668 żołnierzy i 372 jeńców. Wg. niektórych źródeł po obu stronach alei głównej, rozmieszczono 138 mogił oficerów oraz Bohaterów Związku Radzieckiego, znanych z nazwiska. Innych żołnierzy pochowano w 626 mogiłach zbiorowych.
Cmentarze radzieckie były budowane nie tylko jako miejsce pochówku poległych krasnoarmiejców, ale przede wszystkim jako pomniki potęgi ZSRR i panteony sławy Armii Czerwonej. Na wielu z nich przewidziano miejsce na urządzanie uroczystości rocznicowych (9 maja i 7 listopada) Stąd szerokie aleje główne, obeliski, place itd. Oddziały wojskowe, orkiestry, towarzysze sekretarze ze świtą i z wieńcami oraz tłumy ludzi „zaproszonych” przez władze do „spontanicznego” udziału w uroczystościach musiały się gdzieś pomieścić … Cmentarz w Warszawie właśnie tak został zaprojektowany i doskonale się do tego nadawał …

Fragmenty artykułu pt. "Groby Żołnierzy Armii Radzieckiej poległych w Polsce w II Wojnie Światowej", który kiedyś znajdował się na stronie ROPWiM:

"Cmentarze te miały założenia monumentalne. Składały się na nie różnorodne formy upamiętnień i wiele elementów małej architektury, dekorujących i podnoszących rangę obiektu takich, jak: wielkość obelisku, rzeźby figuralne, ściany (murki) bogato zdobione płaskorzeźbami z brązu, rzeźbami w kamieniu, elementami uzbrojenia (armaty, czołgi), a nawet fontanny. Cmentarze żołnierzy sowieckich charakteryzują się z reguły dużą powierzchnią, z której tylko ok. 30% zajmują mogiły. Pozostałą część przeznaczano pod drogi (aleje, place wykorzystywane do obchodów rocznic i uroczystości); około 50% powierzchni - to zieleń. (…)
Ogółem w Polsce cmentarze, kwatery i mogiły wojenne z okresu II wojny światowej zajmują powierzchnię 254 ha. Z tego około 180 ha obejmują cmentarze, kwatery i mogiły żołnierzy i jeńców sowieckich. Dla porównania przytoczę, że cmentarze i groby wojenne Wojska Polskiego zajmują powierzchnię około 22 ha, a ofiar terroru około 30 ha.(...)
Władze Związku Radzieckiego, a następnie Rosji i innych państw powstałych po upadku ZSRR nie ponosiły kosztów tworzenia bezpośrednio po działaniach wojennych prowizorycznych cmentarzy, które następnie zostały przez Państwo Polskie zbudowane na nowo, nie ponosiły też żadnych kosztów ekshumacji, budowania i utrzymania cmentarzy Armii Sowieckiej i jenieckich na terytorium Polski (z wyjątkiem dofinansowania w ostatnich latach remontu niektórych obiektów), a chodzi o sumy wręcz astronomiczne."

Cmentarze żołnierzy Armii Czerwonej robią na mnie smutne wrażenie. Z jednej strony monumentalne obeliski i pomniki (których utrzymanie bardzo drogo kosztuje!), a z drugiej strony kompletny brak dbałości o pamięć o pochowanych żołnierzach. Oczywiście są wybrańcy „po starszynstwie” – niektórzy oficerowie, „gieroje sowietskowo sajuza” i „kawalerowie orderów”. Oni mają imienne mogiły indywidualne. Większość jednak spoczywa w anonimowych mogiłach zbiorowych, oznaczonych jedynie słupkami z numerami pól grobowych … chociaż wielu z nich jest znanych z imienia i nazwiska!

O pamięć o tych zwykłych żołnierzach dbają jedynie ich rodziny, które umieszczają tabliczki – niektóre z prawosławnymi krzyżami ... W większości byli to Białorusini i Ukraińcy. Dużo Białorusinów z okolic Pińska (dawne województwo poleskie II RP), pobranych do wojska zapewne w 1944 r., po powtórnym zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną. Sądząc z dat urodzenia, to rezerwiści przeszkoleni jeszcze w Wojsku Polskim …

Dodam kilka moich zdjęć

_________________
Warszawiacy z krwi i kości...

(2)

_________________
Warszawiacy z krwi i kości...