Eksploratorzy

W 1843 roku we Wrotkowie, poniżej mostu kolejowego, powstał młyn wodny typu amerykańskiego. Jako że w XIX wieku Lublin czerpał zyski przede wszystkim z przemysłu spożywczego, młyn we Wrotkowie – obok cukrowni Lublin oraz kilku innych urządzeń mielniczych (m.in. młynu wodnego „Papiernia” na Tatarach) – miał priorytetowe znaczenie. Specyfika młynu amerykańskiego polegała na stosowaniu twardych kwarcowych kamieni podczas mielenia, konstrukcji żelaznych oraz centralnego napędu. Dzięki tym czynników oczyszczanie i segregacja zboża stały się bardziej skuteczne. Początkowo wykorzystywano napęd wodny, tak jak w przypadku młynu wrotkowskiego, jednego z pierwszych tego typu w regionie (powszechne przejście na amerykański system mielenia zboża dokonało się znacznie później, bo w latach 1857–1865), z czasem zaczęto używać także maszyn parowych, a następnie turbin. Funkcjonował prawdopodobnie do pierwszych lat po II Wojnie Światowej.
Po wrotkowskim młynie amerykańskim pozostały ruiny nad brzegiem Bystrzycy, tuż za blokami osiedla Łąkowa. Stan ruiny oceniam bardzo słabo. Widać ślady po pożarze i nocowaniu bezdomnych. Jedyny plus to to, że wokół miejsce jest bardzo zadbane i dojście do młyna nie stwarza żadnych problemów.