Eksploratorzy

Izba Pamięci Jerzego Kukuczki, to prywatne muzeum mieszczące się w drewnianym,
rozbudowanym domku letniskowym rodziny Kukuczków.
Założona w 1996 roku, przez żonę naszego najwybitniejszego himalaisty, panią Cecylię Kukuczkę.
Wizyta tam, była dla mnie niesamowicie wzruszającym i duchowym przeżyciem.
W pewnym momencie po prostu walczyłem, by się nie "poryczeć", a było to wtedy, gdy stanąłem przed butelką szampana,
którą to miał zostać wzniesiony toast, po wejściu na Lhotse niezdobytą południową ścianą, co niestety się nie udało.
Jerzy Kukuczka wspinał się wtedy z Ryszardem Pawłowskim, tuż przed granią szczytową odpadł i runął do podstawy ściany.
Ciała nigdy nie odnaleziono.
Izbę Pamięci zwiedzamy za darmo, po ówczesnym telefonicznym kontakcie z Panią Cecylią Kukuczką,
ale wypada zostawić datek w stosownym miejscu na utrzymanie izby. Mieliśmy pecha, będąc tam w listopadzie zeszłego roku,
ponieważ Pani Cecylia miała ostrą infekcję dróg oddechowych i jedyne co potrafiła nam powiedzieć, to "dzień dobry".
Szkoda, bo jej opowieści są niezwykle ciekawe i barwne, ale wrócę tam nie raz, dla mnie to świątynia
Jakoś tak się złożyło, że mam zdjęcia tylko z wnętrz.
Myślę, że z czasem ktoś uzupełni relację, bądź zrobię to sam po kolejnej wizycie.
Zapraszam do galerii:

_________________
Say goodbye to the light.
Come twilight, come dark night...

Dodam jeszcze od siebie, dla mniej zorientowanych w temacie, że większość szpeju, czyli sprzętu
potrzebnego w górach, np. raki, czekany, młotki, kości itd. to w większości samoróbki wykonywane
potajemnie w przyzakładowych warsztatach. A na pierwszych wyprawach, za ochronę oczu, służyły mu okulary spawalnicze.
Takie były początki Jerzego w najwyższych górach.
Nie istniał wtedy Polski Himalaizm Zimowy, nie było sklepów górskich, tak jak to ma miejsce teraz, że idziesz do sklepu
z odpowiednią gotówką i ubiorą cię od stóp do głów w najlepszy sprzęt i ciuchy.

_________________
Say goodbye to the light.
Come twilight, come dark night...