Eksploratorzy

Wprowadzisz mnie?

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

A po co. I tak ni byłbyś zainteresowany, nawet gdyby dołożyli iskrobezpieczny aparat.
Mnie ciekawi raczej Twoje zdanie czy ta niemożność połączenia jest efektem działań człowieka czy natury ?

Ja napisałem z czego ta niemożność komunikacji wynika. Wystarczy uważnie przeczytać moje posty.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Wybacz, ale w tym pasie szerokości geograficznych satelity geostacjonarne są jeszcze 12 do 15 stopni nad horyzontem i powinny działać, stąd ma ciekawość.

Przy elewacji tak poniżej 20 stopni zaczynają się kłopoty. Dotyczy to również sygnału telewizyjnego. Poniżej 15 stopni komunikacja jest incydentalna. Sygnał musi "przebić się" przez o wiele grubszą warstwę zjonizowanej atmosfery więc straty i zniekształcenia są większe. Statek nie jest stałą platformą więc antena musi cały czas pracować by "widzieć" satelitę. Przy niskim poziomie sygnału automatyka nie radzi sobie z nadążaniem. Dodatkowo z praktycznych powodów anteny nie są zbyt duże (Nie pamiętam dokładnie średnicy ale gdzieś koło metra) więc sygnał też nie jest aż tak bardzo wzmacniany.
Na lądzie z wielkich nieruchomych talerzy na tych szerokościach da się jeszcze sporo wyciągnąć.
(Jeśli nie ma zorzy oczywiście).
Tak więc powyżej 72 stopnia zostaje "Staremu" do komunikacji oficjalnej głównie Irydium.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Dziękuję. Zapomniałem o bujaniu.

Ostatnio po drodze do Sabetty zahaczyliśmy do Vardo by wysłać do domu paru ludzi.
Miejsce niemal na końcu świata. Z resztą sami wygooglajcie.

Pokryte lodem wysepki.









Na horyzoncie dominuje stacja nasłuchowa i radiolokacyjna NATO.





Samo miasteczko metropolią w naszym rozumieniu nie jest ale jak na te warunki to ho, ho!



Przy brzegu jakieś hangary na łodzie.



I w zasadzie tyle...

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Korzystając z tej okazji, że mam niezły internet wrzucę szybko jeszcze parę zdjęć.

Po Vardo poszliśmy jak zwykle do Sabetty.
Tym razem lód był naprawdę ciężki.



Minęliśmy kilka statków które utknęły, a ostatnie 100 mil zajęło nam ponad dobę.
Sabetta jak zwykle zamrożona.








W porcie spotkaliśmy bliźniaczy statek.






W drodze powrotnej musieliśmy okrążyć Nową Ziemię bo w Karskich Wrotach lód był nie do przejścia.
Przy okazji znalazłem się tak daleko na północy jak nigdy przedtem.
(Mam dowody)







I znowu mijaliśmy statki które utknęły i czekały na interwencję lodołamacza.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Strasznie lubie te twoje posty z innego swiata! I zawsze zaluje ze jest ich tak malo!

_________________
"ujrzałam kiedyś o świcie dwie drogi, wybrałam tą mniej uczęszczaną - cała reszta jest wynikiem tego, że ją wybrałam.. "

na wiecznych wagarach od życia...

Bardzo się cieszę, że ktoś to ogląda, s jeszcze bardziej się cieszę gdy komuś się to podoba.

W sumie gdy się pomyśli, że z Zachodniej Europy do Sabetty to tylko 8 dni to okazuje się że to jednak ten sam Świat.
W kwietniu będziemy mieli zaległe testy lodowe. Może da się sfocić coś ciekawego...

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

No i z powrotem na Morzu Barentsa wiec i Internet zaczął się pojawiać.

Parę zdjęć które mam nadzieję sprawią Wam odrobinę radości.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Mam nadzieje, że misie się podobały. Niestety zdjęcia z telefonu. Gdy pobiegłem do kabiny po aparat i wróciłem już sobie poszły.
Świnie a nie niedźwiedzie!!!

Ale co tam...

Kolejna droga do Sabetty.
Pierwszy lód na Morzu Barentsa. Na razie przedsmak tego co nas czeka.





Obchodziliśmy Nową Ziemię od północy. Morze Karskie nie zawiodło i przywitało nas tak jak tego oczekiwaliśmy.









Przebijaliśmy się przez lód aż niemal utknęliśmy. Pewnie dało by się dalej człapać ale dostaliśmy wiadomość, że idzie po nas lodołamacz więc czekaliśmy. I to nie sami a w towarzystwie bliźniaczego statku.



No i pojawił się nasz stary znajomy i poprowadził stadko do portu.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Sabetta jak zwykle zamrożona ale za to słoneczna.





Jest oczywiście z nami i nasz bliźniak.




Załadunek jak zwykle trwa nie dłużej niż kilkanaście godzin.






A potem w drogę, przez pola lodowe. Nie sami bo w towarzystwie naszego starego znajomego oraz innego statku który tu zawitał.








A na koniec żebyśta kuźwa nie mówili żem mało romantynczy to mata zachody słońca!

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Zachody są OK,ale te lody brrrr

_________________
"Jestem śląskie dziecko i Ślązakiem zginę.Kocham śląską ziemię i śląską krainę....."
Juliusz Ligoń.

[*] http://www.youtube.com/watch?v=4Fx4mshinO0 [*]

A na Morzu Norweskim napotkaliśmy Samotnego Wędrowca.
Był nieśmiały i blisko nie podpłynął.
Dlatego zdjęcia są jakie są.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Juz mialam pytac, czy zdarza sie wam wychodzic ze statku i pochodzic po lodzie, a potem zobaczylam te niedzwiedzie... I sobie zaraz pomyslalam, ze pewnie nie macie ochoty na takie spacery!

A jak to wyglada z tą Sabettą? Wychodzicie tam czasem "na miasto"? Wprawdzie "portowe życie" typu tawerny kojarzy sie raczej z bardzej poludniowymi klimatami, ale a nuz tu tez sie zdarza?

_________________
"ujrzałam kiedyś o świcie dwie drogi, wybrałam tą mniej uczęszczaną - cała reszta jest wynikiem tego, że ją wybrałam.. "

na wiecznych wagarach od życia...

W Sabettcie nie ma nic. Jest tylko terminal i lotnisko no i hotele robotnicze dla personelu. Żadnego miasta w okolicy nie ma.
Specyfika pracy gazowca nigdy nie pozwalała na zejście że statku w porcie. Teraz jeszcze doszły obostrzenia Covidowe. Nawet do domu zjechać nie jest prosto.

O zejściu na lód mowy nie ma.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Ojoj! I gdzie to zycie marynarzy z piosenek? No gdzie? Te beczki rumu i piekne dziewczeta usmiechajace sie po tawernach! No gdzie?

Jak to zycie czesto rozni sie od barwnych opowiesci i legend....

_________________
"ujrzałam kiedyś o świcie dwie drogi, wybrałam tą mniej uczęszczaną - cała reszta jest wynikiem tego, że ją wybrałam.. "

na wiecznych wagarach od życia...

Obawiam się, że tak jest w niemal każdej profesji.

Na osłodę daje trzy nocne zdjęcia jakie zrobił mój chief.
Nie do końca legalne bo wyszedł z aparatem na zewnątrz.
No cóż, "duży może więcej"...

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Zdjęcia dobrze wyglądają jak na nocne ujęcia... nie można z aparatem wychodzić na zewnątrz? Oj, szkoda...

_________________
Przyjdzie śmierć i będzie miała twoje oczy.