Eksploratorzy

Dziećkowice (niem. Dzietzkowitz) – południowo-wschodnia dzielnica (jednostka pomocnicza) miasta Mysłowic[2].
W latach 1973-1975 w gminie Imielin (obejmującej 3 sołectwa: Chełm Śląski, Kopciowice i Dziećkowice)[3][4]. Od 27 maja do 31 grudnia 1975 r. dzielnica Tychów[5][6]. Od 1 stycznia 1976 r. część Mysłowic[6].
Początki Dziećkowic jako osobnej wsi sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi prawdopodobnie z 1287 r., a pierwsza wzmianka o tutejszej parafii z ok. 1375 r.[7]
W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 r. wieś została wymieniona jako Diedwikowicze[8].
Dzielnica to typowa zabudowa domów jedno- i wielorodzinnych, rzadko nowych. Dużo obszarów rolnych. Na terenie dzielnicy znajduje się kościół, ośrodek kultury, stadnina koni (po PGR), szkoła podstawowa, plac zabaw i kilka sklepów. Rozciąga się wzdłuż ulicy Długiej (ok. 3 km) i graniczy z Jaworznem i Imielinem.

Obiekty po cegielni ich przodka są mocno zrujnowane, maszyny zostały rozszabrowane. Podobnie stało się z drugą cegielnią, która mieściła się w dzielnicy Morgi – tzw. Cegielni Ulmanów, ale po nią do tej pory nie zgłosił się jeszcze żaden spadkobierca.
Jeszcze nie tak dawno na obu tych cegielniach wrzała praca. Po morgowskiej już prawie nie ma śladu, został tylko komin, fragment hali suszarni i plac, na którym stała.

Powstanie Wesołej datuje się na XVIII w. Od tego czasu Wesoła należała do księstwa pszczyńskiego, a później powiatu.

W 1762 r. powstała tutaj huta szkła, której wyroby były znane w całej Europie. W hucie szkła oprócz produkcji jego szlachetnych odmian, prowadzono także doświadczenia alchemiczne, w wyniku których Johann Christian Ruberg wynalazł w 1792 r. metodę produkcji cynku. Zaczęto go później wytapiać na dużą skalę i przez 10 lat huta ta dzierżyła monopol w produkcji cynku w Europie. Wytop cynku na tych terenach prowadzono w latach 1792–1848.

W 1785 r. powstała pierwsza kopalnia w Wesołej. Górnictwo na tym terenie szczególnie intensywnie zaczęło się rozwijać od połowy XIX wi. W czasie II wojny światowej przy KWK Wesoła znajdował się obóz pracy przymusowej „Fürstengrube”, który był filią obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.

W 1954 r. Wesołą włączono do powiatu tyskiego. W latach 1962–75 była ona samodzielnym miastem. W latach 1973–1975 miasto było siedzibą gminy wiejskiej Wesoła. W 1975 r. włączono ją do Mysłowic.
Wesoła sąsiaduje z Morgami, Laryszem, Krasowami i Ławkami. Jej obszar zamyka się od północy i wschodu ulicami Graniczną, 3 Maja i Piastów Śląskich, a od strony południa i zachodu terenami leśnymi na granicy miasta.

Do ciekawszych miejsc w dzielnicy należą m.in. zabudowania w centrum, Ośrodek Sportowo-Wypoczynkowy Wesoła Fala, kolonia "domków fińskich" przy ul. Piastów Śląskich oraz ul. 3 Maja, której kształt pozostał niezmieniony od wieków.