Eksploratorzy

W Bejscach ( powiat kazimierski, gmina Bejsce ) znajduje się jedno z dzieł najwybitniejszego architekta polskiego klasycyzmu, Jakuba Kubickiego. Jakub Kubicki był uczniem Dominika Merliniego i autorem takich dzieł jak warszawski Belweder oraz pałac w Igołomi pod Krakowem.

W Bejcach, na zlecenie Marcina Badeniego, wybudował w 1802 roku pałac. Budowla powstała na miejscu drewnianego dworu – pochodzącego prawdopodobnie jeszcze z czasów Firlejów, pierwszych właścicieli miejscowości. Jest to budynek usytuowany na zboczu opadającym ku południowi, murowany, na planie prostokąta, piętrowy i podpiwniczony. Na osi elewacji frontowej znajduje się wgłębiony (cofnięty od lica elewacji) portyk kolumnowy zakończony tympanonem. Od strony ogrodu na osi elewacji znajduje się wieloboczny ryzalit zwieńczony trójkątnym szczytem oraz umieszczona datą powstania pałacu. W przyziemiu do ryzalitu dostawiona została sztuczna grota wykonana z głazów narzutowych. Pałac nakrywa dach czterospadowy z blachy, zwieńczony szerokim kominem ( podobnie jak w Belwederze w Warszawie).

We wnętrzu pałacu ( niedostępne ) zwraca uwagę kolisty salon, wysoki na dwie kondygnacje. Ściany salonu pokrywają malowidła ujęte w stiukowe ramy a całość oświetlona jest półkoliście zakończonymi oknami. Dekoracja malarsko- stiukowa zdobi jeszcze inne pomieszczenia pałacu. W elewacji pałacu widać podział funkcji pomieszczeń. Reprezentacyjne pokoje znajdują się na pierwszej kondygnacji, która jest wyraźnie wyższa od kondygnacji górnej, gdzie umieszczono sypialnie. Pałac otaczał niegdyś park krajobrazowy w stylu francuskim, zaprojektowany przez Augustyna Denizota.

Od roku 1878 do wybuchu II Wojny Światowej pałac pozostawał w rękach rodziny Byszewskich. Obecnie znajduje się tutaj Dom Pomocy Społecznej.

Ciekawostką jest, że niegdyś pomiędzy przypałacowym parkiem a pobliskim kościołem istniała specjalna kamienna kładka, po której mieszkańcy pałacu udawali się na mszę świętą.