Eksploratorzy

Nieopodal Splitu znajdują się ruiny starożytnego miasta Salona (obecnie Solin), stolicy rzymskiej prowincji Dalmacji. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą już z 119 r. p.n.e., ale Rzymianie podbili ją dopiero w 78 r. p.n.e. i od tego czasu stała się ona jednym z najbogatszych i największych miast środkowego wybrzeża Adriatyku - liczba jej mieszkańców sięgała wówczas 50 tysięcy. Urodził się tutaj jeden z cesarzy rzymskich - Dioklecjan.
Około 614 roku miasto zostało zniszczone przez Awarów i Słowian , którzy zmusili rdzennych mieszkańców do ucieczki i osiedlenia się w splickim pałacu Dioklecjana.

Dotarliśmy tam w chyba dość nietypowych dla tego rejonu odgłosach nadciągającej burzy, która (łącznie z naszymi dziećmi odmawiającymi dalszej współpracy - upał był niemozliwy) uniemożliwiła nam obejrzenie wszystkiego

Musieliśmy ograniczyć się zatem do znajdującego się zaraz przy wejściu na teren wykopalisk wczesnochrześcijańskiego cmentarza (Manastirine) wraz z pozostałościami IV-wiecznej bazyliki. Pierwszy pochówek na tym cmentarzu miał miejsce w 304 roku - był to biskup Domnio stracony (w ramach prześladowań chrześcijan) na salońskim amfiteatrze 10 kwietnia 304 r.















Dalej aleją wysadzaną cyprysami dotarliśmy do centralnej części wykopalisk.



Mijajac pozostałości murów obronnych,



doszliśmy do centrum episkopatu, zbudowanego w V wieku w pobliżu pierwszego tajnego miejsca zebrań chrześcijan:

























Podążając dalej pozostałością dawnego traktu,







mijając najpierw szereg sarkofagów wczesnochrześcijańskich męczenników,



później pozostałości pochodzącej z IV wieku bazyliki Kapljuc (Bazyliki Pięciu Męczenników Salony), wzniesionej na grobach innych ofiar prześladowań Dioklecjana - księdza Asterije oraz czterech żołnierzy Dioklecjana - Antiochianusa, Gaianusa, Paulinianusa i Teliusa, wszystkich straconych przez Dioklecjana na salońskim amfiteatrze w kwietniu 304 roku,





doszliśmy do najciekawszego obiektu Salony - amfiteatru z końca II wieku. W czasach swojej świetności mógł pomieścić nawet 18 tysięcy widzów:



















A później był juz tylko bieg w kierunku samochodu i jazda w strumieniach ulewy do Trogiru
Najbardziej żałuję, że nie zobaczyłam ani akweduktu, ani bramy miejskiej (Porta Caesarea) gdzie ponoć można zobaczyć ślady rydwanów wyryte w kamiennym podłożu traktu... trzeba będzie tam pojechać w przyszłym roku...

Zdjęcia przedstawiające rekonstrukcję bazylik i centrum episkopatu pochodzą z tablic informacyjnych umieszczonych na terenie wykopalisk

_________________
MM

Czy te wykopaliska nie są przez przypadek położone przy autostradzie?
Również z autostrady doskonale widać akwedukt:

Całkiem możliwe, my w tamtych okolicach ograniczyliśmy się do lokalnych dróg.

_________________
MM

Trochę po niewczasie, ale uzupełnię wątek skupiając się na pozostałościach cmentarza i bazyliki.

_________________
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej"
Albert Einstein

Bazylika robi wrażenie.

Cudne są te płaskorzeźby. Tylko czy im nie szkodzi przebywanie "na świeżym powietrzu"? Fakt, że w muzeum nie prezentowały by się tak pięknie jak na otwartej przestrzeni...