Eksploratorzy

Najstarszą budowlą Niepołomic jest kościół farny. Wzniesiono go w latach 1350-1358 jako fundację króla Kazimierza Wielkiego. Gotycki kościół pierwotnie był dwunawowy w typie hali, podobnie jak inne kościoły fundacji króla takie jak w Wiślicy czy Stopnicy. Później jednak świątynię wielokrotnie przebudowywano i ostatecznie nadano jej charakter barokowy.

Obecnie jest to jednonawowa świątynia z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Prezbiterium wraz z przylegającą do niego od północy zakrystią to najstarsze części kościoła. Nakryto je sklepieniami krzyżowo-żebrowymi ze zwornikami. We wnętrzu zakrystii zachowała się polichromia fundacji Elżbiety Łokietkówny wykonana, prawdopodobnie, przez artystów włoskich około 1370 roku.

W 1596 roku, od strony południowej kościoła dobudowana została, z inicjatywy Jana Branickiego, kaplica grobowa. Należy ona do typu kaplic kopułowych. Zaprojektował ją, prawdopodobnie, włoski architekt Santi Gucci a wykonał jego warsztat. Wewnątrz zwraca uwagę bogaty wystój kaplicy z nagrobkiem rodziców fundatora, Katarzyny i Grzegorza Branickich. Warsztatowi Santi Gucciego przypisuje się także wykonanie późnorenesansowej bramki od zachodu, umieszczonej w murze otaczającym kościół.

W XVII wieku do nawy kościoła od strony północnej dobudowano kaplicę św. Boromeusza, fundacji wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego, gdzie zachowały się stiuki pochodzące z warsztatu włoskiego artysty Falconiego.

W 1837 roku wzniesiono obok kościoła murowana dzwonnicę.

Na zewnątrz prezbiterium, od strony północnej, umieszczono ossuarium tutaj w postaci oszklonej gablotki z widniejącymi we wnętrzu kośćmi i czaszkami ludzkimi. Ossuarium przypomina o istnieniu niegdyś przykościelnego cmentarza.

Ten kościół od razu wpadł mi w oko