Eksploratorzy

Historia młyna, a raczej kompleksu młynów w Starogardzie sięga przełomu XIII i XIV wieku.
Na przestrzeni wieków młyny w tym miejscu były budowane, rozbudowywane, burzone, budowane od nowa. Płonęły i były odbudowywane.
W 1870/2 przekopano Kanał młyński zwiększając potencjał hydrotechniczny tego miejsca.
W 1871 roku młyny kupił Frietz Wiechert i historia starogardzkich młynów nabrała nowego tempa.
Bardzo szybko wybudował młyn żytni i młyn pszenny. Olbrzymie neogotyckie budowle z czerwonej cegły stały się jednym z dominujących w mieście. Jego synowie kontynuowali dzieło budując elektrownię i łuszczarnie ryżu.
Po wojnie zostały one znacjonalizowane i działały jako państwowe przedsiębiorstwo STAMO.
Na miejscu spalonej łuszczarni ryży zbudowano między płatkarnię w standardowym socjalistycznym przemysłowym stylu. Powiedzmy szczerze, że nowy budynek pasował do starej zabudowy jak pięść do nosa.
W końcu lat 90-tych STAMO upadło. Syndyk po wielu latach szukania nabywców sprzedał młyny jakiemuś irlandzkiemu syndykatowi.
Budynki stały i spokojnie niszczały aż do maja 2013 roku kiedy to wybuchł w nich gigantyczny pożar. Zniszczenia były duże.
Po pożarze poszły ze wszystkich stron deklaracje, ze coś trzeba z młynami zrobić.
Energiczne deklaracje szybko poszły w zapomnienie a ruiny dalej niszczały.
Aż do marca 2016 roku kiedy to wybuchł kolejny pożar. Tym razem na tyle skuteczny, że z młynów niewiele nie zostało.
W 2018 "niedopałki zakupił miejscowy businessman deklarując, że w miejsce młynów zbuduje kompleks mieszkalno-usługowy zachowują uratowaną "substancję". "Substancja" stoi i czeka do dzisiaj. Mam wrażenie, że jak postoi jeszcze parę lat to wiatr, deszcz i mróz sprowadzą ją do hałdy cegły rozbiórkowej.


A oto zdjęcia "Substancji" z zeszłego roku.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Aż boli, kiedy się na to patrzy
Kilka starych pocztówek pokazuje jego dawne piękno (źródła: dawnytczew.pl, fotopolska.eu, kociewiacy.pl)

_________________
Jeśli gdzieś nie wyświetlają się moje zdjęcia, proszę o PM.

— Patrz, Kościuszko, na nas z nieba! —
raz Polak skandował
i popatrzył nań Kościuszko,
i się zwymiotował.
K.I.Gałczyński

To był bardzo ładny kompleks budynków. Sam go nieźle pamietam chociaż jestem tylko "Kociewiakiem napływowym".
Niestety chyba zabrakło pomysłu a i klimat był niespecjalnie przychylny dla tego typu obiektów.
Ekonomicznie młyn nie miał prawa się utrzymać.
Budynki i maszyneria w dużej mierze były zabytkowe no ale na zrobienie z tego Muzeum Młynarstwa nie było środków. Z resztą Starogard to jednak zadupie i nikt specjalnie by tu nie przyjechał tylko po to by oglądać stary młyn.
Inwestować w rewitalizację industrialnych budynków nikt nie chciał bo nie było wtedy u nas takiej tradycji a i teraz nie widzę aby taki trend był zbyt silny. Diabli mnie z tego powodu biorą bo włócząc się po świecie co i raz cieszę oko halami fabrycznymi czy magazynowymi które dostały "drugie życie".
Ciekaw jestem jak się potoczą losy tego miejsca. Kluczowe będą następne 2-3 lata jak sądzę.

_________________
Życie, panie to interes do którego się dokłada.

Piotr Bukartyk

Jeśli na Śląsku i Zagłębiu, mającym ogromne tradycje industrialne, nie potrafią znaleźć pieniędzy na rewitalizację, to i w takim Starogardzie niestety nie znajdą